Ö harfi ile başlayan en güzel isimler ve isimlerin anlamları
Öcal: Öç almaktan, intikal alan
Öcal: . Yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al.
Öcalan: İntikam alan.
Ödül: Iyi bir işe, bir başarıya karşılık olarak verilen şey armağan
Ödül: l Bir basan ya da iyilik karşısında verilen armağan. 2. Yarışma veya müsabakalarda bir tarafın, kazanana verdiği hediye, mükafatErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öge: 1. Çok akıllı. Yaşlı kimse. 2. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 3.. Hekim. 4. Ün, şöhret Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Ögeday: 1. Çok akıllı, bilgili. 2. Moğol hükümdarı Cengiz Han’ın oğlu.
Öger: Akıllı, bilgili kimse.
Öget: Beğenilen, aranılan, övülen, iyi güzel Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Ögetürk: Akıllı, bilgili Türk.
Öğün: Kendini yücelt,gurur duy
Öğün: 1. Kendini yücelt, gurur duy. 2. Zaman vakit. 3. Kez, defa. 4. Önde, ileride olan Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öğüt: Bir kimseye yapması ya da yapmaması gereken şeyler için söylenen söz Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öke: Olağanüstü işler başaracak yetenekte kişi, çok yetenekli
Öke: (bkz. Öge).
Öker: Akıllı kimse.
Ökkeş: 1. Erkek örümcek. 2. Bir dağ adı.
Öklü: Akıllı.
Ökmen: Akıllı, zeki
Ökmen: Akıllı, zeki, bilgili kimse.
Ökmener: Akıllı, yiğit, zeki yiğit
Ökmener: Akıllı, bilgili kimse.
Öksel: Akılla ilgili, zeka ile ilgilil
Öktem: Yürekli, yiğit, güçlü
Öktem: Güçlü, onurlu, gösterişli, korkusuz.
Öktemer: (bkz. Öktem).
Ökten: Güçlü, yiğit
Ökten: Akıllı, bilgili, fazıl, kahraman, cesur.
Öktürk: Akıllı, güçlü Türk.
Ömer::İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1-Faruk adını almıştır
Ömer: Dirlik, canlılık yaşam gücü
Ömer: İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1Faruk adını almıştır.
Ömer Efe: Ömer:İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1Faruk adını almıştır.
Ömer Faruk: Ömer:İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1-Faruk adını almıştır – Faruk:1. Haklıyı-haksızı ayırmakta güçlü olan. 2. Doğruyu yanlıştan ayıran. 3. Keskin. – Hz. Ömer’in lakabı; haklıyı haksızdan ayırederek adaleti tam yerine getirmekte ün kazandığı için “Faruk” kelimesiyle adlandırılmıştır.
Ömer Kaan: Ömer:İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1-Faruk adını almıştır
Ömer Lütfi: Ömer:İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1-Faruk adını almıştır
Ömer Tuğrul: Ömer:İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1-Faruk adını almıştır – Tuğrul:1. Ak doğan, çakırdoğan, yırtıcı kuşlardan bir kuş (Bin kez öldürür, bir tanesini yer). 2. Selçuklu Devleti’nin kurucusu, Tuğrul Bey.
Ömer Yusuf: Ömer:İslam Devleti’nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru’1Faruk adını almıştır. Yusuf:1. Hz. Ya’kub (a.s.)’un oğlu olan peygamber Hz. Yusuf. 2. İbranice; inleyen, ah eden, inilti.
Ömür: 1. Hayat müddeti, yaşama süresi. 2. Hayat, dirilik Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Ömüral: Uzun ömürlü ol.
Ömürcan: Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Önal: Daima önde olmak
Önal: İleri git, lider ol anlamında.
Önalan: Önce davranan, önde giden
Önay: Ay’ın ilk günlerindeki durumu, ilkay
Önay: Ayın ilk günlerindeki hali, hilal Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öncel: Birine göre kendinden, önce gelen, selef
Öncel: 1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlarErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öncü: Önder, yol gösteren
Öncübay: Klavuz, rehber, önder kişi.
Öncüer: Önde giden yiğit, öncülük eden yiğit
Önder: Lider, yönetici, şef
Önder: Bir davada, fikri siyasi bir harekette önde giden, önayak olan, kitleyi idare eden kimse, lider, şef Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Önel: Bir işin yapılması için verilen süre
Önel: Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühletErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Önem: Bir şeyin nitelik ya da nicelik yönünden değeri olma durumu
Önen: Hak, adalet Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öner: Önde gelen yiğit önde giden erkek
Öner: 1. Önde gelen, başta gelen. 2. Yön. 3. Sıra Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öngay: Jüpiter gezegeniErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öngel: Ağır başlı.
Öngör: Önceden gör, ilerde olacakları sez
Öngören: Önceden gören, önceden kestiren
Öngü: 1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat.
Öngül: 1. Direnen, inatçı kimse. 2. Ön ayak olan, teşvik eden. 3. Kılavuz Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öngün: Önemli bir günün ya da bir bayramın öncesindeki gün, arife
Öngüt: 1. Saklanarak yanaşma, izinden yürüme. 2. Hücum etmek için elverişli yer.
Önkal: Ön kal.
Önol: Önderlik et
Önsal: Ön sal.
Önsel: Hiçbir denemeye dayanmadan, yalnızca akıl yordamıyla
Önsoy: Önde gelen soy
Önsoy: İlk soy.
Önumut: Önde gelen umut, ilk umut
Önür: Kendinden önceki, eski. Öne geçen, ileriye giden Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Ören: 1. Eski yapı ya da kent kalıntısı. 2. Şehir kent. Köy. 3. Bitek ova. 4. Ormanlık yer Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Örenel: Cömert ve geniş el.
Örener: Geniş, güven veren yiğit.
Örengül: Yaban gülü.
Örgen: 1. Organ. 2. İnce halat, urgan.
Örgün: Sıcak gün.
Örsel: Örs gibi sağlam el
Örsel: Ör sel.
Örtün: Ortanca kardeş.
Ötüken: 1. Oğuz destanında Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık kutsal bölge. 2. Moğolca’da yer Tanrıçası İsim olarak kullanılmaz.
Öveç: 2, 3 yaşındaki erkek koyun.
Över: Bir kimsenin ya da bir şeyin iyiliklerini söyleyerek onun değerini belirtir
Övgü: Övme, övmek için söylenen söz
Övgün: Övülen kimse
Övül: Övülesin
Övün: Kendi kendini öv, kendini yücelt
Övünç: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey
Övünç: Övünmeye yol açan, övünülecek şey Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Övüş: Birinin iyiliklerini söyleyerek beğenildiğini belirtme
Öymen: Evcimen, evine bağlı.
Öz: Bir kimsenin benliği, içsel varlığı
Öz: 1. Bir kimsenin betiği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel öğesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan. 4. Katıksız, an. 5. Çay, dere Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özak: Öz ak. Özü temiz, doğru kimse.
Özakan: Öz akan.
Özakay: Öz akay. Özü temiz kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özakın: Öz akın.
Özakıncı: Öz akıncı.
Özaktuğ: Beyaz tuğ.
Özal: Özü al, özü kızıl yalım rengi
Özal: Öz al.
Özalp: Özü yiğit, öz yiğit
Özalp: Özünde yiğit olan kimse.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Özalpsan: Yiğitliğiyle tanınan kimse.
Özaltan: Sabah seher vöaktinde göğün kızıllaşarak aydınlanması Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özaltay: Altaylara mensup. Öztürk.
Özaltın: Özü altın gibi değerli olan kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özaltuğ: Kırmızı tuğ.
Özarı: Özü temiz özü arı
Özarı: Arı gibi çalışkan kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özarkın: Öz arkın.
Özaslan: Aslan gibi güçlü, soylu kimse.
Özata: Ata ve Öz kelimelerinden birleşik isim.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Özay: Özlü, özü ay gibi aydınlık olan
Özay: Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık kimse.
Özaydın: Özü temiz, aydınlık kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbal: Balın özü Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbala: Öz çocuk.
Özbaş: Öz baş.
Özbatu: Öz batu.
Özbay: Özü zengin
Özbay: Yiğit, Türk Alpi.
Özbek: Yürekli, doğru, namuslu
Özbek: 1. Yiğit, cesur, özü güçlü. 2. Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan olan kimse. 3. Dere, çay Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbekkan: Özbek soyundan gelen.
Özben: Soyluluk ve asalette öz, temel Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özberk: Özü sert, özü sağlam
Özberk: Özü güçlü kimse.
Özbey: Özü bey
Özbey: (bkz. Özbay).
Özbil: Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbilek: Güçlü bilekErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbilen: Herşeyin özünü bilen, az ama öz bilen
Özbilen: Kendisi bilen, kendiliğinden bilen Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbilge: Öz bilen bilgili kişi
Özbilge: Bilgelik taşıyan. Doğasında bilgelik bulunan Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbilgin: Bilgin kimse, özce bilgil kimse
Özbilgin: Öz bilgin Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbilir: Her şeyin özünü bilir
Özbilir: Asıl bilgiye ulaşan, temel bilgi sahibi Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özbir: Özü sözü bir, doğru özlü
Özbir: Soy, temel, asıl birliği.
Özboğa: Öz boğa.
Özcan: Bir kimsenin kendi öz canı olan
Özcan: Candan, samimi, içten Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özcebe: Zırh, cevşen, silah, mühimmat işleriyle uğraşan.
Özçam: Öz çam.
Özçelik: Özü çelik olan kimse, sağlam özlü
Özçelik: Özü çelik gibi sert ve güçlü.
Özçetin: Özü çetin olan kimse, çetin kimse
Özçevik: Hemen durum alabilen kimse, çevik kimse
Özçevik: Canlı, çevik, hareketli kimse.
Özçın: Özü doğru, saf, temiz kimse.
Özçınar: Öz çınar.
Özdağ: Öz dağ.
Özdal: Dal gibi kimse, özü değerli
Özdal: Öz dal Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özdamar: Öz damar.
Özdeğer: Değerli kimse, özü değerli
Özdeğer: Bir şeyin gerçek değeri.
Özdek: 1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde.
Özdel: Hediye Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özdemir: Demir gibi kimse, özü demir olan
Özdemir: Özü demir gibi güçlü.
Özden: 1. Soyca temiz, köleliği olmayan, özgür. 2. Özle, özvarlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özdener: Özden er.
Özdeş: Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özdil: Gönülden, içten.
Özdilek: Candan dilenen dilek Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özdilmaç: Tercüman, çevirmen.
Özdinç: Dinç kimse, özü dinç
Özdinç: Özlü, canlı, dinç olan kimse.
Özdinçer: Özü canlı, dinç olan kimse.
Özdoğa: Gerçek, bozulmamış tabiat.
Özdoğal: Öz doğal.
Özdoğan: Özce şahin gibi olan kimse
Özdoğan: Öz doğan.
Özdoğru: Doğru kimse, özü doğru
Özdoğru: Özünden temiz, dürüst kimse.
Özdoru: Öz doru.
Özdoruk: Zirve. Yüksek şahsiyet.
Özduran: Öz duran.
Özdurdu: Öz durdu.
Özduru: İçsel varlığı duru kimse, temiz kimse, özü duru
Özduru: Özü duru, katıksız olan.
Özek: Ağacın, bitkinin içi
Özek: 1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin özü, içi. Bitki filizi. 5. Bir şeyin ortası. 6. Sel yarıntısı Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özekan: Öze kan.
Özel: Yalnız bir tek şeye, bir ereğe ya da kimseye ayrılmış olan
Özel: Öz el. l. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait ya da ilişkin olan. Devlete değil, kişiye ait olan. 2. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer Erkek ve kadın adı olarak kullanılır”
Özen: Bir işi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma
Özen: 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, tam orta, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Bir birine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. Dere, ırmakErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özenç: Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma işi, özenme işi, özen
Özenç: Halk ağzında istek, imrenme anlamındadır.
Özender: Ender bulunan yaratılışta olan, değerli.
Özengin: Özü engin, geniş ve derin.
Özenli: Özenle çalışan kimse.
Özer: Özü er olan
Özer: Yiğit, doğru kimseErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özercan: Özer can.
Özerdal: Öz er dal.
Özerdem: Bütün erdemleri özünde toplayan.
Özerdim: Özüne erdim, ulaştım.
Özerdinç: Özünde canlı, dinç olan erkek.
Özerek: Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey.
Özerhan: Yiğit, cesur han.
Özerk: Kendi kendini yönetme yetkisi olan.
Özerkin: Özgür, güçlü kimse.
Özerkmen: – Özünde güçlü olan.
Özerman: 1. Bir şeyi çok isteyen. 2. Pişmanlık duyan.
Özerol: Gerçek yiğit ol.
Özertan: Öz ertan.
Özertem: Özünde erdemli olan.
Özge: . 1. Başka, gayrı, diğer. Yabancı, ağyar. 2. İyi, güzel. 3. İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer, derenin başlangıcı. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı. 6.Yürekli, gözü pek Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgebay: İyi, güzel, yürekli erkek.
Özgeer: İyi güzel erkek.
Özgen: Özü geniş, rahat, sakin kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgenalp: Sakin, ağırbaşlı yiğit.
Özgenay: (bkz. Özgenay) Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgenç: Öz genç.
Özgener: (bkz. Özgenalp).
Özger: İyi, güzel kimseErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgiray: Kuvvetli, kudretli yiğit. Kırım hanlarının kullandığı isimlerden.
Özgü: 1. Kutsal. 2. Özellikle birine ya da bir şeye ait olan Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgüç: Temel güç. Ana kuvvet.
Özgüleç: Güler yüzlü, içten gülen kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgün: Hiç kimseye benzemeyen
Özgün: Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgünay: Özgün ay Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgüner: Öz güner.
Özgüneş: Güneş gibi parlak ve kapsamlı Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgür: Hiçbir kimseye, hiçbirşeye bağlı olmayan, başıboş olan, köle olmayan
Özgür: 1. Kendi kendine hareket etme, davranma karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. Başkasının kölesi olmayan. Bağımsız Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özgür Ada: Özgür:1. Kendi kendine hareket etme, davranma karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. Başkasının kölesi olmayan. Bağımsız. -AdaDört Tarafı Sularla Çevrili Kara Parçası
Özgür Barış: Özgür:1. Kendi kendine hareket etme, davranma karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. Başkasının kölesi olmayan. Bağımsız. – Barış:1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik
Özgür Deniz: Özgür:1. Kendi kendine hareket etme, davranma karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. Başkasının kölesi olmayan. Bağımsız. – Deniz:1. Büyük su kütlesi. 2. Büyük su kütlesindeki dalgalanma.
Özgürcan: Özgürlüğüne düşkün kimse.
Özgürel: Özgürce iş gören el
Özgürel: Özgür davranan kimse.
Özgüven: İnsanın kendine inanma duygusu
Özgüven: Kendine güvenen Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özhakan: Hakan soyundan gelen.
Özhan: Han soyundan gelen
Özhan: Hükümdar soyundan gelen.
Özil: Gerçek ülke Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özilhan: Ülkenin hanı, reisi.
Özilter: Yurdun gerçek savunucusu, koruyucusu.
Özinal: Gerçek arkadaş, dost.
Özinan: Özden gelen inanç, iman Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özkan: Soylu kan
Özkan: Temiz kan, soylu kimse.
Özkar: Öz kar.
Özkaya: Özü kaya, özü sağlam
Özkaya: Öz kaya.
Özkayra: İçten gelen bağış, iyilik.
Özke: Sağlam, sağlıklı. Temiz yürekli Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özkent: Öz kent.
Özker: Sağlam, temiz yürekli er.
Özkoç: Cesur, savaşkan yapılı..
Özkök: 1. Esas, temel, kaynak. 2. Neslin geldiği soy ağacı.
Özkul: Gerçek kul. Hakkıyla ibadet eden kul.
Özkurt: Öz kurt.
Özkut: Kutsanmış, kadr sahibi.
Özkutal: Gerçek mutluluk senin olsun.
Özkutay: Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan.
Özkutlu: Kutlu olan şeyin kendisi. Özü kutlu, uğurlu olan.
Özkutsal: Öz kutsal.
Özlek: 1. Toprağın özlü, verimli yeri. 2. Zaman. 3. Doğa üstü güç, felek Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özlen: 1. Su kaynağı. Küçük dere. 2. Ağaç kökü. 3. Özlenecek kadar sevilen bir kişi ol Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özlü: 1. Özü benliği olan. 2. İçten gerçek. 3. Verimli.
Özlüer: Şahsiyet sahibi, olgun kişi.
Özmen: Özlü kimse, içten kimse
Özmen: Özlü kimse, özü iyi, sağlam kişilikli Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özmert: Mert yapılı.
Özmut: Yapısında mutluluk olan.
Öznur: Özü ışıklı, aydınlık kimse Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özoğul: Öz oğul.
Özoğuz: Oğuz’a mensup. Oğuz’a ait.
Özok: Özü ok gibi güçlü olan.
Özol: Özün değişmesin, göründüğün gibi ol.
Özozan: Gerçek şair.
Özöğe: Bir şeyin aslı, özü.
Özönder: Gerçek önder.
Özöz: Gönlü geniş kimseErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özpala: Pala gibi sert ve keskin kişilikli.
Özpeker: Özünde çok güçlü olan yiğit.
Özpınar: Öz pınar Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özpolat: Özü çelik gibi sağlam olan.
Özpulat: (bkz. Özpolat).
Özsan: Adı duyulmuş ünlü Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özsel: Özle ilgili, öze ilişkin Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özselen: Gerçek haberErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özsevi: İçten gelen sevgiErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özsu: Bitki ve hayvan dokularında bulunan sıvılara verilen ad Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özsungur: Sakin, soğukkanlı yapısı olan.
Özsü: Gerçek asker. Askeri kişilik ve yapı sahibi.
Özsüer: (bkz. Özsü).
Özşahin: Şahin gibi güçlü, atak, çabuk yapılı.
Özşan: Öz şan.
Özşen: Şen yapılı.
Öztan: Gerçek şafak
Öztan: Karanlığı bitiren, aydın başlangıç.
Öztanır: Gerçeği ayırabilen.
Öztarhan: 1. Büyük nüfuz sahibi. 2. Komutan, han. 3. Toprak zengini (bkz. Tarhan).
Öztaş: Özü taş, taş gibi sağlam kimse
Öztaş: Öz taş.
Öztay: Öz tay.
Öztaylan: (bkz. Taylan).
Öztek: Öz tek.
Öztekin: Biricik kimse, benzeri olmayan kimse
Öztekin: Yapısında emniyet ve güven taşıyan.
Öztimur: Özü demir gibi güçlü.
Öztin: Ruhun özü. Sağlam bir ruh yapısı olan.
Öztinel: Öz tinel.
Öztiner: Ruhsal yönden sağlıklı erkek. (bkz. Tiner).
Öztoygar: (bkz. Toygar).
Öztuna: Gerçek Tuna Irmağı
Öztuna: (bkz. Tuna) Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Öztunç: Tunç gibi sağlam kimse, özü tunç
Öztunç: Özü tunç gibi güçlü olan.
Öztürk: Gerçek Türk
Özüak: Özü tertemiz olan kişi
Özüdoğru: Dürüst ve doğruluğu ilke edinen.
Özüm: Kardeş gibi tutulup sevilen Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özün: 1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şiir Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özüpek: Ruhen güçlü.
Özver: Öz ver.
Özverdi: Öz verdi.
Özveren: Kendi özünden, kendinden veren kimse, kendi yararından vazgeçen
Özveren: Özveride bulunan, fedakar.
Özveri: Bir amaç ya da kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakarlık Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özyay: Yay gibi çevik ve atılgan yapılı Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özyurt: Anavatan, anayurt Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özyuva: Ata evi, dönülecek asıl yer Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Özyürek: Güçlü korkusuz.
