Uydunun icadı

1963 Yılında Yeterli Güçte Roket Motorlarının Geliştirilmesi Ile Ilk Jeosenkron Uydu Syncom 2 Nasa Tarafından Uzaya Fırlatılmıştır. Bu Uydu Yeryüzünün Yaklaşık %42'sini 24 Saat Esasına Göre Görebiliyordu. Ancak üç Uydu Atıldığı Takdirde Kutuplar Hariç Dünyanın Tümünü Kaplaması Mümkün Olabiliyordu.

1960′ların Sonlarında, Uydular çok Güvenilir Olmadığından, Veri Kullanımı Da Layıkıyla Yapılamıyordu. Ancak, 3 Eksenli Sabit (dönmeyen) Uyduların 1963 Yılında Icadı Ile, Veri Kullanımı Son Derece Cazip Gelmeye Başladı.

.B.D. Federal Haberleşme Komisyonu (FCC) hemen işletmeye girecek biçimde bir bilimsel uydu sisteminin fırlatılması için ilk iznini verdi. 1960′larda ilk pasif uydulardan olan Echo atmosfere bırakılmıştır. Bu 31 metre çapında aliminyum kaplı bir balondu. 3 eksenli sabit (dönmeyen) uyduların 1963 yılında icadı ile, veri kullanımı son derece cazip gelmeye başladı. 3 eksenli sabit uydular çok büyük bir ilerleme idi, çünkü, uyduya çok büyük güneş panellerinin ve çok yüksek kazançlı antenlerin takılması mümkün olduğundan, uydunun ömrü de birdenbire birkaç kat artırılabiliyordu.